مواد دارای عملکرد هدفمند با زمینه آلومینیومی به سبب مزیت استحکام ویژه بالا و مقاومت سایشی خوب، می توانند کاربردهای زیادی در صنایع هوافضا و خصوصا خودروسازی داشته باشند که با بررسی های بیشتر می توان شرایط بهینه را برای رسیدن به این خواص از طریق ریخته گری گریز از مرکز به دست آورد. آلیاژ هایپریوتکتیک A390 به عنوان آلیاژ اصلی به 5 بخش 400 گرمی تقسیم شد. این نمونه ها با سرعت های دوران 800، 1200، 1400، 1600 و 2000 دور بر دقیقه توسط دستگاه گریز از مرکز عمودی به شکل بوش استوانه ای ریخته گری شد. ریزساختار نمونه ها توسط میکروسکوپ نوری بررسی شد. همچنین نمودار کسر حجمی ذرات مقاوم ساز از دیواره داخلی تا دیواره خارجی به همراه سختی نمونه ها بررسی شد. مشخص شد به دلیل دانسیته کمتر ذرات مقاوم ساز سیلیسیم اولیه نسبت به آلومینیوم مذاب، این ذرات در اثر نیروی گریز از مرکز به سمت دیواره داخلی نمونه حرکت کرده و توزیع گرادیانی آن ها از دیواره داخلی تا ناحیه میانی نمونه ایجاد می گردد. سرعت دوران 1400 دور بر دقیقه به عنوان سرعت بهینه و نمونه ریختگی گریز از مرکز شده با سرعت دوران 1400 دور بر دقیقه به عنوان نمونه بهینه انتخاب شد.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

زمینه و هدف: در مورد داروهایی که محلولیت ضعیف ولی نفوذپذیری بالائی دارند) دسته (II، مانند ایندومتاسین، سرعت جذب اغلب به وسیله سرعت انحلال آنها در دستگاه گوارش کنترل می شود. چندین روش برای افزایش سرعت انحلال داروهای کم محلول در آب وجود دارد. در میان آنها تکنیک مایع به جامد(Liquisolid) ، روشی نو و قابل اعتماد برای نیل به چنین هدفی می باشد. هدف از این مطالعه بررسی قابلیت تکنیک مایع به جامد در افزایش سرعت انحلال ایندومتاسین و بررسی تاثیر نوع حامل و حلال بر میزان رهش دارو از قرص های مایع به جامد این دارو می باشد.روش ها: در این مطالعه فرآیند انحلال ایندومتاسین از سیستم های مایع به جامد در دو محیط شیره مصنوعی معده، (Simulated Gastric Fluid, pH=1.2) SGF  و شیره مصنوعی روده، (Simulated Intestinal Fluid, pH=7.2) SIF مورد مطالعه قرار گرفت. برای این منظور، فرمولاسیون های مختلفی با استفاده از نسبت های مختلف دارو به حلال (پلی اتیلن گلیکول 400) و نیز حامل ها (سلولز میکروکریستالین، لاکتوز، نشاسته، سوربیتول و مانیتول) و حلال های مختلف (گلیسرین، پروپیلن گلیکول و پلی سوربات 80) تهیه گردیده و پروفایل انحلال آنها مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که قرص های مایع به جامد به طور قابل ملاحظه ای سرعت انحلال بالایی از دارو را نسبت به قرص های DC و نمونه کپسول تجارتی از خود نشان می دهند که این امر به علت افزایش خواص تر شوندگی و نیز افزایش سطح تماس تام دارو با محیط انحلال می باشد. یافته ها: نتایج حاصل از انحلال دارو در دو pH متفاوت نشان داد که سرعت انحلال دارو در  pHبازی خیلی بهتر از محیط اسیدی می باشد. در بررسی نوع حلال نیز مشاهده شد که در محیط با  pH=7.2تفاوت محسوسی بین پروفایل انحلال فرمولاسیون های مایع به جامد مشاهده نشد ولی در pH=1.2 فرمولاسیون حاوی پروپیلن گلیکول سرعت انحلال بهتری را از خود نشان می دهد. در بررسی تاثیر نوع حامل نیز مشخص شد که تغییر نوع حامل تاثیر محسوسی بر سرعت انحلال دارو نداشته و فرمولاسیون های مختلف پروفایل انحلال مشابهی داشتند. نتیجه گیری: به طور کلی می توان نتیجه گیری کرد که روش مایع به جامد می تواند روش موثری در افزایش سرعت انحلال داروهای کم محلول در آب باشد.

کامپوزیت های تشکیل شده از فلزات غیرمشابه در طراحی و ساخت قطعاتی که تحت شرایط نیروی مکانیکی جدی، حرارت و سایش خاص هستند به کار می رود. تولید بوش آلومینیم-برنج به عنوان جفت فلزی کامپوزیتی یکی از این موارد محسوب می شود. در این تحقیق با استفاده از دستگاه گریز از مرکز عمودی برخی متغیرهای موثر در تولید قطعه استوانه کامپوزیتی آلومینیم-برنج مورد مطالعه قرار گرفت. بدین منظور مذاب آلومینیم با نسبت های حجمی 1.5 و 2.5 درون بوش برنجی پیش گرم شده در محدوده دمایی 100-400 درجه سانتی گراد و در حال دوران با سرعت های 800 و 1600 دور بر دقیقه ریخته گری شده و خصوصیات فصل مشترک بین این دو فلز مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بررسی های حاصل از میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) نشان داد که فصل مشترک حاصله شامل چهار لایه مجزا است. لایه های متشکله به ترتیب از سمت برنج شامل Al3Cu3Zn ،Al2Cu5Zn4، رسوبات Al2Cu توزیع شده در زمینه محلول جامد آلومینیم و نهایتا ساختار یوتکتیک غیرعادی a-Al/Al2Cu در مجاورت آلومینیم است. اندازه گیری های میکروسختی نشان داد که میزان سختی در عرض فصل مشترک از یک روند نزولی پیروی می کند به گونه ای که بالاترین سختی مربوط به نواحی مجاور برنج و کم ترین میزان سختی متعلق به نواحی مجاور آلومینیم ثبت شد.

تمایل شرکت ها به نگهداری میزان بهینه ای از وجه نقد از این موضوع ناشی می شود که نگهداشت کمتر و بیشتر از میزان مذکور می تواند به کاهش ارزش شرکت بیانجامد. این موضوع باعث می شود که شرکت ها همواره تلاش کنند تا نسبت نگهداشت وجه نقد واقعی را در جهت نیل به نسبت بهینه (هدف)، تعدیل کنند. سرعت تعدیل به عوامل مختلفی در سطح شرکت، صنعت و اقتصاد کلان وابسته است. هدف این پژوهش، بررسی اثر رونق و رکود اقتصادی بر سرعت تعدیل نگهداشت وجه نقد است. برای این منظور از 2893 مشاهده در بازه زمانی 1399-1382 در قالب داده های ترکیبی نامتوازن استفاده شده است. برای برآورد مدل های ایستا از برآوردگر حداقل مربعات معمولی و جهت تخمین مدل های پویا از برآوردگر گشتاورهای تعمیم یافته سیستمی استفاده شده است. نتایج پژوهش، وجود نسبت نگهداشت وجه نقد بهینه را در شرکت های ایرانی تایید می کند. افزون بر آن، نتایج نشان می دهد که در قیاس با دوران رکود، در دوران رونق اقتصادی، شرکت ها نسبت نگهداشت وجه نقد واقعی خود را با سرعت بیشتری به سمت نسبت هدف، تعدیل می کنند. این نتایج با مفاهیم مطرح در نظریه توازن سازگاری دارد.

سابقه و هدف: پتانسیل سیستم های مایع به جامد (Liquisolid) جهت افزایش ویژگی های انحلال داروهای نامحلول در آب، در سال های اخیر مورد بررسی قرار گرفته و به اثبات رسیده است. در این مطالعه تاثیر حلال غیر فرار گلیسرین بر فرمولاسیون های مختلف از قرص های مایع به جامد ایندومتاسین مورد بررسی قرار گرفت.مواد و روش ها: در این پژوهش از آویسل (به عنوان حامل) و سیلیکا (به عنوان عامل پوشاننده) با نسبت 20:1 استفاده شد. بدین منظور پودر دارو با مقادیر افزایشی از گلیسرین مخلوط گردید و سپس در حین هم زدن آویسل و سیلیکا بدان افزوده شد. پودر نشاسته به عنوان باز کننده به تمامی فرمولاسیون ها اضافه شد و بمدت 10 دقیقه اختلاط صورت گرفت. پس از تهیه نمونه، روند انحلال دارو مورد بررسی قرار گرفت. جهت بررسی تداخل بین ایندومتاسین و سایر اجزا فرمولاسیون از روش DSC (Differential Scanning Calorimetery) استفاده شد.یافته ها: نتایج نشان داد فرمولاسیون های مایع به جامد (Liquisolid) تهیه شده در مقایسه با نمونه قرص معمولی شاهد به شکل معنی داری افزایش آزادسازی را نشان می دهند. علت این امر را می توان به توان حلال در افزایش میزان تر شدن دارو در هنگام انحلال و افزایش سطح داروی در معرض محیط انحلال نسبت داد. همچنین این نتایج نشان داد که میزان فراکسیون داروی پراکنده به صورت ملکولی در فرم مایع نسبت مستقیم با سرعت انحلال دارو دارد. نکته حایز اهمیت دیگر وجود رابطه بین درصد داروی حل شده در 10 دقیقه نخست آزمون انحلال و حلالیت دارو در گلیسرین می باشد.استنتاج: روش تهیه سیستم های مایع به جامد می تواند بعنوان یک جایگزین مناسب برای فرمولاسیون داروهای نامحلول در آب بکار رود. این روش در خصوص داروهایی چون ایندومتاسین به آزادسازی سریع دارو از قرصهای آن منجر خواهد شد.

سابقه و هدف: سرعت دوران مفصل ممکن است در میزان گشتاور مقاومتی، که در اثر اعمال گشتاور عضلات و نیروهای خارجی و در نتیجه تغییر شکل بافتهای محاط بر مفصل بوجود می آید، موثر باشد. تعیین تأثیر سرعت، رفتار بیومکانیکی مفصل راهنگام حرکت و نه ایستایی، معین می نماید. تاکنون بررسی های انجام شده فقط اثر موقعیت مفصل رابر گشتاور مقاومتی در این مفصل مورد مطالعه قرار داده اند. هدف این پژوهش اندازه گیری کمی این گشتاور در سرعت های دوران متفاوت مفصل مچ پای انسان هنگام خمش قدامی ـ خلفی می باشد. مواد و روشها: تحقیق به روش تجربی روی 16 دانشجوی مرد انجام گرفت. جهت اندازه گیری گشتاور مقاومتی وسیله ای طراحی و ساخته شد که ضمن اتصال به ساق و کف پا امکان خمش دستی قدامی ـ خلفی مفصل رابا سرعت ثابت فراهم آورد. نیروی اعمال شده به قسمت دیستال وسیله و زاویه مفصل لولایی آن در هر لحظه توسط ترانسدیوسرهای نصب شده اندازه گیری و توسط رایانه ذخیره گردید. محدوده حرکتی مفصل، منحنی گشتاور ـ زاویه در سه سرعت ثابت 11، 57 و 170 درجه بر ثانیه، منحنی برازش مربوطه و میزان پس ماند تعیین گردیدند. یافته ها: تحقیق روی هر دو پای 16 دانشجوی داوطلب مرد، در مجموع 32 مفصل، در رده سنی 25-20 سال انجام گرفت. بین گشتاور مقاومتی پای راست و چپ تفاوت معنی داری مشاهده نگردید(p<0.01) . زاویه خمش خلفی 5±16 (25-10) درجه و زاویه خمش قدامی 12±37 (50-30) درجه اندازه گیری شد. محدوده کلی حرکتی مفصل در خمش قدامی ـ خلفی 17±58 (75-50) درجه بدست آمد. تفاوت معنی داری بین گشتاور مقاومتی در سرعتهای مفروض مشاهده نگردید(p<0.01) ، اما در منحنی گشتاورـ زاویه، پس ماند قابل ملاحظه ای معادل 7±36 (40-25) درصد حداکثر گشتاور مشاهده شد. گشتاور مقاومتی تابع غیرخطی از زاویه مفصل بوده و دو تابع توانی به صورت M=bm بر منحنی رفت و برگشت برازش گردیدند r2) به ترتیب برابر 0.98 و 0.94).نتیجه گیری و توصیه ها: گشتاور مقاومتی تابع مقدار سرعت دورانی مفصل نبوده ولی تابع جهت آن می باشد. لذا مدل psedue-elastic برای بیان رفتار بیومکانیکی این مفصل مناسب به نظر می رسد.

در این تحقیق، تأثیر تغییرات سرعت چرخش پروانه راشتون درون بیورآکتور به منظور پخش مناسب هوا، بررسی نرخ کرنش برشی، شبیه سازی و بررسی شد. شبیه سازی انجام شده با رویکرد چند فازی، مدل فاز پراکنده صفر معادله، با کمک مدل اغتشاش K-Epsilon Standard، به صورت پایا و سه بُعدی توسط مجموعه نرم افزاری ANSYS Products ورژن R3 2019 و نرم افزار Ansys CFX انجام گرفت. معادلات حاکم بر سیستم با روش حجم محدود برای کل سیستم محاسبه شد. به منظور تزریق مناسب هوا به درون بیورآکتور، از یک حلقۀ حباب ساز که در زیر پروانه قرار گرفته است، استفاده شد. نتایج به دست آمده نشان داد که افزایش سرعت چرخش پروانه می تواند به پخش بهتر هوا درون بیورآکتور کمک کند؛ اما از طرفی موجب افزایش نرخ کرنش برشی درون بیورآکتور می شود. همچنین، افزایش سرعت چرخش پروانه بیش از 150 دور بر دقیقه موجب افزایش اغتشاش در مایع شده و تأثیرات آن روی فاز گاز کاهش می یابد. علاوه بر این، با در نظر گرفتن سرعت چرخش پروانه و تأثیر آن بر روی میزان اختلاط فاز گاز و مایع، تنش درون مایع و نرخ متوسط انتقال جرم، می توان سرعت 350 تا 450 دور بر دقیقه را برای سرعت بهینه در نظر گرفت. در نهایت، مشخص شد که با افزایش سرعت چرخش پروانه نمی توان به اختلاط بهتر در بیورآکتور رسید و می بایست سرعت بهینه را مشخص کرد.